Makyavel politik yazının tarihinde ilk kez iktidarın alınışı ve korunması gibi
bir sorunu dinsel ya da ahlaki kaygıları dikkate almaksızın kendinde
bir amaç olarak inceledi.
Hegel'e göre "Machiavelli'nin gayesi, yani Italya'nın
bir devlet mertebesine çıkarılması, bu yazarın eserinde tiranlığın
haklı gösterilmesinden ve muhteris bir despot için imal edilmiş altın
yıldızlı bir aynadan başka bir şey görmeyen bütün görme özürlülerce
anlaşılamadan kalmıştır." Hegel O'nun yöntemini şöyle özetler: "kangren olmuş uzuvlar lavanta suyuyla iyileştirilemez."
Gramsci ise O'nu "erken gelmiş Jakoben" olarak tanımlar.