Öteki Renkler yazarın çocuklukanılarından mutluluk saatlerine, romanlarını nasıl yazdığından gezinotlarına, sevdiği yazarlar ve kitaplar hakkında eleştirilerindenkişisel itiraflarına, şikâyetlerine, siyasi öfkelerine, kültür vegündelik hayat konusundaki heyecanlarına uzanıyor ve Orhan Pamuk’unyalnız romanda değil, düzyazıda da ne kadar usta olduğunu kanıtlıyor.Yirmi beş yıldır yazdığı düzyazılardan, tuttuğu defterlerden, yaptığıröportajlardan yapılan bu titiz seçmede Pamuk, zaman zaman eğlenceli,kışkırtıcı, çözümleyici olan bir dille kızı Rüya ile arkadaşlığını,bayram ziyaretlerini, sigarayı bırakışını, gençlik bunalımlarını,yazarın günlük hayatını, sinema zevkini, Boğaz’daki eski yangınları,bildiği İstanbul’u, yalnızlık ve mutluluk üzerine takıntılarını,toplumun ve kendisinin korkularını ve paranoyalarını anlatıyor;Dostoyevski’den Tanpınar’a, Kemal Tahir’den Oğuz Atay’a pek çok yazarve kitabı tartışıyor; roman kuramı ve tarihi roman, Doğu ve Batı,milliyetçilik ve Avrupa konusundaki düşüncelerini açıyor. Bir çocuğungözünden anlatılmış ve Nişantaşı’nda geçen Pencereden Bakmak adlı uzunhikâye ile birlikte bu kitap Orhan Pamuk’un renkli dünyasını daha daderinleştirip genişletiyor.
"Pamuk dünyanin en iyi yazarlarindan biri."
-The New Statesman, Ingiltere-.
(Arka kapak)
COTE: [TUR-L] [PAMU-38951]
(440 sayfa)
D'autres couleurs"Pamuk dünyanin en iyi yazarlarindan biri."
-The New Statesman, Ingiltere-.
(Arka kapak)
COTE: [TUR-L] [PAMU-38951]
(440 sayfa)
D'autres couleurs nous plonge dans l'univers intellectuel et culturel,mais aussi intime d'Orhan Pamuk. Dans ces soixante-seize essais,discours ou récits, le romancier turc nous parle de son enfance àIstanbul, de l'obtention de son premier passeport ou de la mort de sonpère. Il se livre à une brillante analyse de la politique turque ausens large et de la place de la Turquie par rapport à l'Europe. Il seremémore également le tremblement de terre d'Izmit en 1999, sa peur, etles catastrophes liées au passage des pétroliers dans le Bosphore. Dansla partie consacrée à la littérature, Pamuk évoque ses lectures etl'importance de certains auteurs dans son parcours, puis revient surl'écriture de ses propres livres. Le récit intitulé « Regarder par lafenêtre » complète le recueil par une très belle évocation del'ambiance familiale et de la figure du père. Ce dernier est égalementau centre du discours de réception du Prix Nobel. Cet ensemble detextes dessine un extraordinaire portrait d'Orhan Pamuk, retraçant pourle lecteur le parcours d'un grand écrivain.